To pierwsze miejsce jakie przyjdzie zobaczyć Razielowi zaraz pod przebudzeniu w Podziemiu, i które będzie widywał notorycznie, jeśli da się zabić w wymiarze spektralnym, ponieważ to właśnie tu powróci, jeśli definitywnie wyczerpie swe siły. Komnata dość ciekawa, przede wszystkim dlatego, że wygląda jakby cała pulsowała od macek Eldera. Na górze znajduje się rodzaj niebieskiego światła; najprawdopodobniej jest to wlot, przez który Raziel wpadł tutaj, gdy został wrzucony do Jeziora Umarłych.
Wielka twierdza wybudowana na znajdującej się tu niegdyś polanie otacza teraz zrujnowane Filary, u podstawy których Kain nakazał zbudować sobie tron. Miejsce to było główną siedzibą wszystkich klanów, gdzie wszyscy porucznicy Kaina spotykali się na naradach, i gdzie cesarz wampirów miał swój dwór. Teraz, wieki po straceniu Raziela, miejsce to jest opuszczone, ale nie niezamieszkane.
To początek wędrówki Raziela, ponieważ to tutaj wszystko tak naprawdę się zaczęło. Tu, na rozkaz Kaina, Turel i Dumah zawlekli Raziela i cisnęli w wiecznie wirującą Otchłań, co było w Nosgoth karą dla zdrajców i słabych. Miejsce to pełni jeszcze jedną, ważną rolę - jest jakby głównym skrzyżowaniem w przyszłości Nosgoth. Stąd wiodą drogi do Sanktuarium Klanów, na terytorium klanu Raziela, Dumaha, a także do Cytadeli Ludzi.
To terytorium należące niegdyś do Raziela, gdzie rezydował wraz ze swym klanem, Razielim. Teraz, wieki po wybiciu ostatnich jego członków, Raziel powraca do swego dawnego domu, ale zastaje tam pustkę, a sama forteca leży w ruinie. Panoszą się po niej jeszcze gdzie niegdzie dzieci jego młodszego brata, Dumaha. Pomimo swej dewastacji, miejsce to skrywa wiele sekretów i wciąż pozostaje jednym z piękniejszych, jakie przyjdzie Razielowi odwiedzić.
Ogrody Umarłych, jak ładnie określił je Elder, gdy Raziel po raz pierwszy postawił na nich stopę, to największe cmentarzysko w przyszłości Nosgoth. Teren ten został zajęty przez dzieci najmłodszego brata Raziela, Melchiaha, skąd rekrutują młodziki, by zasiliły ich szeregi, ponieważ są zbyt słabe, by walczyć o pozyskiwanie żywych ludzi dla swego klanu.
Ostatni bastion ludzkości chroniący ich przed wampirzą plagą szerzącą się w Nosgoth. Cytadela Ludzi to ogromna twierdza, otoczona zewsząd wodą, czy to w postaci rzek, czy kaskad, a także skał. Wampiry, jak na razie, nie dostały się do niej i dlatego można spotkać tutaj ludzi spokojnie spacerujących po jej uliczkach, choć krążą plotki jakoby niewrażliwym na wodę Rahabimom udało się znaleźć drogę do warownego miasta. Pomimo iż życie w mieście toczy się dość spokojnie, to jednak częstym widokiem na jego obrzeżach są Łowcy Wampirów. Ponadto, Cytadela posiada sekrety warte odkrycia.
Filary to centrum całego imperium Kaina, starożytne budowle, które odzwierciedlają stan całej krainy. Wieki temu skorumpowane, zaczęły czernieć i pękać, a po tym jak młody Kain nie chciał odebrać sobie życia jako ostatni ze skorumpowanych Strażników, rozpadły się w wybuchu, który wstrząsnął całym Nosgoth. Wtedy zaczął się powolny rozpad krainy, który Kain cały czas stara się powstrzymać. W międzyczasie, jako dowód swej niepodzielnej władzy, nakazał wybudowanie Sanktuarium Klanów, z główną komnatą zawierającą Filary i tronem u podstawy Filaru Równowagi, którego jest Strażnikiem. O czym w tym przyszłym Nosgoth wie tylko on, Filary są nawiedzane przez jego poprzedniczkę, Ariel, która nakazała mu odebrać sobie życie.
Ogromna budowla z kamienia i mosiądzu, usytuowana w górach na wschodzie Nosgoth. Umilkła Katedra została wybudowana wieki temu przez ludzi, którzy widzieli w niej ratunek przed wampirzą plagą, która nawiedziła Nosgoth. Wewnątrz Katedry znajdują się ogromne rury, które miały wygrać hymn, który miał zabić wszystkie wampiry, lecz nim do tego doszło, katedrę opanowały wampiry, a jej najwyższa iglica stała się leżem jednego z poruczników Cesarza Nosgoth, Zephona. Sama Katedra jest bardzo mrocznym i tajemniczym miejscem, z przepastnymi korytarzami i nawami, ale w jej podziemiach kryje się jeszcze większy skarb - ołtarz zawierający Glif Dźwięku.
Ustronie Nupraptora było potężną twierdzą na północy Nosgoth, gdzie siedzibę miał niegdysiejszy Strażnik Filaru Umysłu, Nupraptor. Miało kształt czaszki, a z jej otwartej gardzieli wypływała woda, tworząc wodospad spływający do jeziora poniżej, nad którym znajdowała się wioska, w której czczono Nupraptora jako cudotwórcę. Teraz, wieki po jego zamordowaniu przez Kaina, Ustronie popadło w zapomnienie i ruinę i zostało opanowane przez dzieci najmłodszego syna cesarza, Melchiaha. Stanowi teraz labirynt pustych korytarzy i poskręcanych, starych belek, ale przez te puste korytarze można dostać się w o wiele ciekawsze miejsce - ołtarz zawierający Glif Kamienia.
Miejsce spoczynku sześciu Kapłanów Sarafan i ich dowódcy, Paladyna Maleka, ostatniego z kapłanów-wojowników Sarafan. Jego podkomendni zginęli w walce z demonem, który wyruszył za nimi do Twierdzy Sarafan, by odebrać od nich Serce Ciemności, które wyrwali z ciała ostatniego żyjącego wtedy Starożytnego Wampira, Janosa Audrona. Pochowano ich w tym grobowcu, jednak samego Maleka nie ma pośród nich. Stoczył on bowiem pojedynek z wampirem Voradorem, który go pokonał i dokonał rzezi Kręgu Dziewięciu, którego Paladyn był obrońcą. Za poniesioną porażkę jego dusza została wyrwana z ciała i zespolona z magiczną, piekielną zbroją, a ciało spoczęło w jego Bastionie, na zawsze przymarznięte do tronu w głównej sali mroźnej twierdzy. Dlatego też nie ma go wśród sarkofagów jego podwładnych. Pewnie też dlatego Kain nie ożywił Maleka jako jednego ze swych poruczników, co zrobił z sześcioma Sarafanami.
Zatopione Opactwo to labirynt zalanych wodą, krętych korytarzy i przepastnych sal, w którym kryją się dzieci jednego z poruczników Kaina, Rahaba. Opactwo najprawdopodobniej było niegdyś miejscem kultu, na co wskazywać mogą wszechobecne witraże; jednak nie wiadomo o nim nic bliższego. Kataklizmy Nosgoth sprawiły, że budowla została zalana wodą i teraz stała się idealnym domem dla Rahabimów. Samo Opactwo jest ciekawym miejscem, ale jego podziemia skrywają miejsce jeszcze ciekawsze - jedyny pozostały w tym spustoszonym Nosgoth ołtarz, który ma moc uczynienia z ostrza Raziela płonącego miecza.
Starożytny ołtarz, umieszczony głęboko pod Zatopionym Opactwem, do którego można dostać się zalanym korytarzem z najniższego poziomu Opactwa. Najwyraźniej kuźnia ta jako jedyna przetrwała trzęsienia ziemi i powodzie i ocalała do tychże czasów. To starożytny ołtarz, w centrum którego płonie święty ogień, który, jeśli zanurzyć w nim Reavera, doda mu mocy i uczyni z niego ognisty miecz, zdolny spalać wrogów w kilka chwil.
Tak naprawdę nie wiadomo skąd wzięła się ta nazwa, wiadomo natomiast, że była ona miejscem jednej z największych rzezi wampirów odkąd Cesarz Nosgoth powołał swe Imperium. Dumah, dumny i butny porucznik Kaina, okazał się być zbyt pewny siebie i dał się wziąć z zaskoczenia garstce Łowców Wampirów, którzy najechali jego leżące na niegościnnej, mroźnej północy Nosgoth włości i pozwolił wybić większość wampirów ze swego klanu. Sam również nie uniknął podobnego losu, poniważ został przybity kołkami do swego własnego tronu. Pomimo iż masakra ta miała miejsce wiele stuleci temu, to jej ślady widoczne są do dziś, ponieważ ciała wampirów i broń, którymi je zabito, wciąż leżą rozrzucone po przybytku.
Jaskinia Wyroczni znajduje się w samym sercu gór na dalekiej, mroźnej północy Nosgoth. Panem tej jaskini był niegdyś Rzeźbiarz Czasu Moebius, który pod przebraniem Wyroczni Nosgoth manipulował ludźmi, by spełniali jego wolę; a także młodym Kainem. Dla niewtajemniczonych było to miejsce cudów, lecz dla wiedzących przedsionek do prawdziwego skarbu Moebiusa - wydrążonej góry, skrywającej niezliczone pułapki, a także magiczną komnatę, do której prowadził korytarz, w którym można było zobaczyć ścieżki przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Komnata Chronoplastu jest największym skarbem Rzeźbiarza Czasu Moebiusa. Znajduje się na samym dole wydrążonej góry, w której Moebius, pod przebraniem Wyroczni Nosgoth, mamił przybyszów chcących zasięgnąć rady wróżbity. Komnata służyła Strażnikowi Czasu do manipulacji, ponieważ dzięki niej mógł podróżować w czasie i przestrzeni. Wieki później, po jego śmierci, komnatę odkrył Kain i nauczył się z niej korzystać; i za jej pomocą wypełnić swe prawdziwe przeznaczenie, w czym, miał nadzieję, pomoże mu Raziel.
Wieki przed tym, nim Nosgoth stało się spustoszoną przez trzęsienia ziemi i powodzie krainą, istniał tu zakon fanatycznych wojowniczych kapłanów zwanych Sarafanami, dowodzonymi przez nie kogo innego, a samego Rzeźbiarza Czasu Moebiusa oraz ostatniego wojowniczego kapłana, Maleka. Jego członkowie poprzysięgli zmieść wampirzą plagę z powierzchni Nosgoth wiarą, krzyżem i ogniem. Gdy Raziel podążył za Kainem przez portal w komnacie Chronoplastu, wynurzył się w mrocznym pomieszczeniu z wyrytym na podłodze symbolem nieskończoności, a został przywitany właśnie przez Moebiusa. O czym jeszcze nie wiedział było, że miejsce do którego trafił było Twierdzą Sarafan.
Legacy of Kain copyright © (1997) Silicon Knights and (1999-2003) Crystal Dynamics | This site copyright © 2008-2022 All rights Reserved.
Layout by robaczek | e-mail: robaczek1913@o2.pl | Steam: robaczek1913 | Discord |
